Oman Wielki to wieloletnia roślina o dużych rozmiarach korzeni i kwiatów, z rodziny astrowatych, rośnie w Zachodniej Syberii. korzenie Omana są najcenniejsza część rośliny i bogate są w olejki eteryczne, saponiny, kwasy organiczne, mają właściwości antybakteryjne. W Tybecie roślina ta jest uważana za „remedium na dziewięć schorzeń i koncentrat dziewięciu mocy”. Dzięki swej naturalnej sile wzmacniającej układ odpornościowy, roślina ta rzeczywiście posiada właściwości leczące wiele schorzeń. Jej szlachetne właściwości sprawiają, że jest absolutnie niezbędne dla zachowania zdrowia skóry i włosów. Jego korzeń wzmacnia cebulki włosowe, zapobiega łupieżowi, poprawia zdolność skóry do walki z niekorzystnym oddziaływaniem środowiska zewnętrznego i ma ogólnie pozytywny wpływ na organizm.
Oman wielki zawiera olejek eteryczny, inulinę i witaminę E. Oman działa wykrztuśnie, dzięki temu pomaga odkrztuszać zalegającą w drogach oddechowych wydzielinę. Działa również żółciopędnie, żółciotwórczo oraz moczopędnie. Szerokie zastosowanie znajduje jednak w schorzeniach przewodu pokarmowego, ponieważ pomaga niwelować niestrawność żołądkową i towarzyszące jej nieprzyjemne objawy takie jak bóle brzucha, wzdęcia czy nudności. Co więcej, pobudza wydzielanie kwasu żołądkowego oraz działa przeciwskurczowo na jelita. Dzięki zawartości substancji o nazwie helenina oman wielki hamuje rozprzestrzenianie się wirusów i grzybów w organizmie. Hamuje również rozwój pierwotniaków i bakterii. Jest świetnym naturalnym lekiem, który zaleca się spożywać podczas wszelkiego typu infekcji oraz grypy. Dzięki swoim wspaniałym właściwościom wzmacnia dodatkowo cały organizm. Surowiec ten wykorzystuje się również w sposób zewnętrzny, pomaga bowiem leczyć stany zapalne zlokalizowane w jamie ustnej, gardle czy nawet na dziąsłach. Świeży korzeń omanu jest świetnym probiotykiem. Oman działa również lekko uspokajająco.
Ciekawostki
- Ocet sporządzony z korzenia omanu działa odstraszająco na owady, roztocza i pchły.
- Inulina, czyli główny składnik omanu ma zbliżony skład chemiczny do krochmalu, jednak w przeciwieństwie do niego nie tworzy gęstej papki w wodzie.
- Korzeń rośliny był prawdziwym przysmakiem w starożytnym Rzymie, smażono go wówczas w cukrze.
- Oman jest rośliną ozdobną, często uprawia się go w ogrodach, również ze względu na pozyskiwanie surowca do celów leczniczych.
- Oman wielki był powszechnie używanym lekiem w starożytnym Rzymie, spożywano go wówczas po obfitych biesiadach chcąc uchronić się od niestrawności.
- Oman był jednym z najważniejszych składników wina Św. Pawła, czyli wina produkowane w okresie średniowiecza.
- W XIX wieku korzeń służył do wyrobu pastylek i cukierków na astmę, a także kropli na kaszel. Mieszano go wówczas z cukrem i podgrzewano.
- Korzeń to nie jedyny surowiec, są nim również kwiaty.